[OS INFINITE] Shhh... Gyuyeol

ข้อมูลเบื้องต้น

>>ฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาชายรักชาย
หากรับไม่ได้กด [X] มุมบนขวามือค่ะ<<



*เนื้อหาในฟิคเกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น

ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลที่ใช้อ้างถึง  

ทุกเหตุการณ์เป็นเพียงเรื่องราวสมมุติ
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

Infinite  Infinite  FanfictionFanfiction
open : 8/12/14
Pairing : Sunggyu x Seongyeol
Author : MikoDeviL
Rate : PG-15/Romantic
พูดคุย ทวงฟิค twitter : baifernnary

O W E N TM.

เนื้อเรื่อง

Shhh...

คิก คิก อ่านชื่อเรื่องแล้วก็สงสัยกันใช่ไหมล่ะครับ บอกก็ได้ครับ ผมแอบชอบคนคนนั้นครับ ไม่สิ ต้องบอกว่ารักเลยครับ ชู่ว์!!!! อย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวก็ความแตกกันพอดี ถ้าถามว่าเริ่มชอบเมื่อไรหรอครับ อืม...ตอบยากเหมือนกันแฮะ จะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะ อ๊ะ! เริ่มจากวันนั้นแล้วกัน

สวัสดีครับ ผมชื่อ อี ซองยอล นักเรียนมัธยมปลาย ปี 1 เรียนอยู่ในระดับกลางๆ ไม่เก่ง แต่ก็ไม่แย่นะครับ ครอบครัวของผมฐานะปานกลาง พ่อกับแม่ทำธุรกิจเกี่ยวกับเวชภัณฑ์ พวกอาหารเสริมและยาครับ พี่น้องของผมก็มีครับ น้องชายของผม น่ารักมากๆเลย ชื่อ อี ซองจง ตอนนี้เรียนอยู่มัธยมต้น ปี 3 พี่ชายของผม อี โฮวอน หล่อกระชากใจมากๆเลยครับ สาวๆนี่มาไม่ขาดสายเลย ตอนนี้เรียนอยู่มัธยมปลาย ปี 3 แล้ว กำลังจะไปเรียนเป็นหมอล่ะ

ในทุกๆวัน เรา 3 คนพี่น้องจะต้องกลับบ้านพร้อมกัน พี่ชายของผมเป็นคนหวงน้อง โดยเฉพาะน้องเล็ก หวงมากๆเลยครับ แทบไม่ให้คราดสายตา ส่วนผมหรอครับ จะบอกว่าหวงมั้ย ก็ไม่เชิงนะ เพราะระหว่างผมกับซองจงงี่ ต่างกันลิบลับเลยครับ ทำไมน่ะหรอ ก็ซองจงน่ารักมากๆเลยครับ ตัวเล็กๆ ขาวๆ หน้าก็หวานเหมือนผู้หญิงเลย ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่น้องกัน ผมคงจีบซองจงไปแล้วล่ะ คิก คิก ส่วนผมน่ะหรอ เฮ้อ! สู้พี่ชายกับน้องเล็กไม่ได้เลย ผมนะ ใส่แว่นหนาเตอะ ไม่มีความสวยเหมือนซองจงงี่ ไม่มีความหล่อเหมือนพี่โฮวอน เฮ้อ!!! เซง

วันนี้ก็เช่นกัน ต้องกลับบ้านบ้านพร้อมกันเหมือนเคย แต่วันนี้พี่โฮวอนมีซ้อมบาส อ้อ! ลืมบอกไป พี่ชายของผมเป็นนักกีฬาของโรงเรียน ได้โควตต้าเรียนมหาวิทยาลัยด้วย เท่ใช่มั้ยล่ะ แบบนี้ไงสาวๆถึงติด คิก คิก

หลังเลิกเรียน ซองจงมารอผมอยู่ที่หน้าห้องเรียนของผม เพื่อจะได้เดินไปหาพี่โฮวอนด้วยกัน น้องชายผมฮอตมาก ขนาดเพื่อนๆในห้องผมยังตามจีบเลย แต่เจอฤทธิ์พี่โฮวอนเข้าไป ตายกันเป็นแถว 555+

“หิวจัง ไปหาอะไรกินกันมั้ย?” ผมหันไปถามน้องชายสุดที่รัก ซองจงหันมายิ้มแบบโลกนี้ชั่งสดใส รอยยิ้มน่ารักแบบนั้น ผู้ชายคนอื่นคงตายไปแล้วล่ะ

“หิวหรอ? นี่! น้องจงมีขนมเต็มกระเป๋าเลย เดี๋ยวเอาไปแบ่งให้พี่โฮวอนกินด้วย” น้องชายที่น่ารักของผมเปิดกระเป๋าเป้ ข้างในมีขนมมากมาย นานาชนิด ทั้งลูกอม ช๊อคโกแลต ขนมปัง บลาบลา

“พวกนั้นให้มาอีกแล้วสินะ ดี ไม่เปลืองตัง 555+” เราทั้งสองคนเดินไป หัวเราะไป โดยไม่ทันดูว่ามีวัตถุบางอย่างลอยมา

ฟิ้ว!

ตุบ!

“โอ้ย!!!!”

“เฮ้ย!”

“พี่น้องยอล!!!”

“น้องยอล!!!”

มึนครับ พูดได้เลยว่ามึน โลกหมุน ติ้วๆ ทั้งที่เป็นตอนเย็นแดดก็ยังมีอยู่ แต่รู้สึกมืดไปหมดเลยครับ เห็นดาววนๆบนหัวด้วย ได้ยินเสียงพี่โฮวอนกับซองจงเรียก แล้วก็มีเสียงคนอื่นๆ อยู่กันแค่นี้เอง ไม่รู้จะตะโกนกันทำไม ผมรู้สึกถึงแรงเขย่า ตัวผมสั่นไปหมดเลย ใครกันเขย่าตัวผมขนาดนี้ ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมา แสงสว่างจ้าจนแสบตา ผมกระพริบตาเพื่อปรับสภาพแสง แต่ภาพเบื้องหน้าที่ทำให้ผมตาค้างไม่สามารถกระพริบตาได้เลย ใครกัน? ทำไมชั่งดูดีอะไรอย่างนี้ ใจผมเต้นตึก ตัก เหมือนจะหลุดออกมาเลยครับ ผมเป็นอะไรเนี้ย

“น้องยอล ๆๆ”

“ฮะๆ อู้ย! เจ็บอ่า” พี่โฮวอนเขย่าตัวผม จนสติผมกลับมา ก็รับรู้ถึงความปวดแล่นเข้ามาอย่างรวดเร็ว ปวดหัวมากเลย ฮื้อ พ่อครับ แม่ครับ น้องยอลเจ็บ TT

“เฮ้ย! พี่โฮวอน พี่น้องยอลเลือดไหลด้วยอ่ะ TT” ซองจงร้องทักเสียงดัง ผมตกใจมือปัดป่ายไปที่หัวและหน้า รู้สึกเหมือนน้ำมูกไหล ผมใช้หลังมือเช็ดออก ละ...ละ...เลือด แง TT

“เฮ้ย! ไปรพ.ด่วนเลย ไปรถกูๆ” ผมได้ยินผู้ชายคนนั้นพูดเป็นคำสุดท้าย แล้วผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย ตื่นมาอีกทีผมก็มาอยู่ในห้องสะอาดสีขาว ผมคิดว่ามันคือโรงพยาบาล มองรอบเตียงแล้วก็พบพี่ชายสุดหล่อ น้องชายที่น่ารักของผม แล้วก็คนนั้น

“พี่น้องยอลตื่นแล้ว” เสียงเจ้าเด็กน้อยซองจง ร้องดีใจเหมือนถูกล๊อตเตอรี่ ผมยิ้มน้อยๆ พยายามดันตัวเองขึ้นนั่ง อ่า คนนั้นช่วยพยุงผมนั่งด้วยล่ะครับ ใจเต้นตึก ตักอีกแล้ว

“เป็นยังไงบ้าง ปวดหัวอยู่มั้ย” พี่โฮวอนถามสีหน้าเคร่งเครียด

“พี่ขอโทษด้วยนะซองยอล พี่ไม่ตั้งใจ” คนนั้นเขาขอโทษผมครับ แสดงว่าเขาคือคนที่ขวางลูกบาสมาใช่มั้ย ฮือ TT

“อ่า ไม่เป็นไรครับ มันเป็นอุบัติเหตุ” หัวใจผมเต้นตึก ตักอีกแล้วครับ ยิ่งเขามาใกล้ๆ ใจผมยิ่งเต้นแรงเลย ผมเป็นโรคหัวใจหรือเปล่าครับเนี้ย TT

“เออ ลืมแนะนำเลย ซองยอล นี่เพื่อนพี่ ชื่อซองกยู คิมซองกยู” เพื่อนพี่โฮวอนหรอ หล่อมากเลยอ่ะ เขินจัง

“หน้าแดงๆนะ ไม่สบายหรือเปล่า” ไม่พูดเปล่า มือพี่ซองกยูทาบที่หน้าผากผม โอ้ย! อี ซองยอลตายแน่ ใจเต้นจนจะกระเด็นมาข้างนอกอยู่แล้ว อย่ามาใกล้กว่านี้ได้ม้ายยยยยย ไม่ทนนะ

“ปะ เปล่าครับ แค่เพลียๆ” แก้ตัวแบบโง่มาก ฮือ อยากหายตัวไปให้รู้แล้ว รู้รอด

“มึงไม่ต้องมาจับน้องกูเลย ไม่เป็นอะไรก็ดี น้องยอลลุกไหวมั้ย กลับบ้านกันเถอะ เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วง น้องจงถือกระเป๋าให้พี่หน่อยนะ” พี่โฮวอนไปแขวะที่ซองกยูแล้วหันมาพูดกับผมเสร็จ ประโยคสุดท้ายพูดกับน้องจง

“กูไปส่ง รับผิดชอบที่ทำน้องมึงเจ็บตัวด้วยไง” พี่ซองกยูพูดกับพี่โฮวอนแล้วก็หันมาทางผม โอ้ย! หล่อมากอ่ะ ออร่าเปล่งประกาย

“แว่น! แว่นน้องยอลล่ะพี่โฮวอน? เห็นแว่นน้องยอลมั้ย” แว่นผมอยู่ไหน? TT

“ลูกบาสกระแทกมันเลยหักอ่ะพี่น้องยอล พรุ่งนี้ค่อยไปตัดใหม่แล้วกันนะ” รับฟังอย่างชอกช้ำ TT

“เย้! ถึงบ้านแล้ว” เจ้าเด็กตัวแสบกระดี้กระด๊า พี่โฮวอนมาเปิดประตูช่วยพยุงผมเข้าบ้าน

“มากันแล้วหรอลูก น้องยอลเป็นยังไงบ้าง เจ็บมากมั้ยคะลูก” คุณนายแม่ของผมครับ ผมจะเจ็บเพราะคุณนายอีนี่แหละครับ จับซะแรงเลย

“อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ” คุณอี พ่อของผมชวนพี่ซองกยูกินข้าว โอ้ว!

ระหว่างมื้ออาหาร บรรยากาสเต็มได้ด้วยความสนุกสนาน มีการพูดคุยและเสียงหัวเราะ พ่อแม่ผมกับพี่ซองกยูคุยกันถูกคอ ลืมพวกผม 3 คนเลย กินอาหารไป ผมก็แอบชำเรืองมองพี่ซองกยูไป พอพี่ซองกยูมองมา เกือบหลบไม่ทันแน่ะ วู้! หวุดหวิบมาก สงสัยผมจะมองพี่ซองกยูบ่อยไป เจ้าน้องชายตัวแสบของผมเลย...

“พี่น้องยอล พี่ซองกยูนี่หล่อดีนะฮะ ว่ามั้ย” เจ้าเด็กนี่หันมาคุยกับผม ยิ้มแบบมีเลศนัย คุยเสียงเบาๆได้ยินกันแค่ 2 คน

“ย๊า! แก่แดดใหญ่แล้วนะ” ได้ยินน้องบอกแบบนั้นก็รู้สึกแก้มร้อนๆแฮะ

“พี่ซองกยู มีแฟนยังฮะ?” เจ้าเด็กซองจงถามพี่ซองกยู ทุกคนในโต๊ะหันมองกันหมดเลยครับ อะไรของไอเด็กนี่เนี้ย

“ยังไม่มีครับ” เง้อ พี่ซองกยูยังไม่มีแฟน งั้นเราก็มีสิทธิ์จีบใช่ปะ >//////<

“ทุกคนอย่ามองน้องจงแบบนั้นสิครับ ก็แค่สงสัย พี่ซองกยูก็ออกจะหล่อ เรียนเก่งอีกต่างหาก ทำไมยังไม่มีแฟน ก็แค่สงสัยน่ะครับ อย่าสนใจน้องจงเลย ทานต่อครับ เชิญ” น้องจงพูดแล้วก็ทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไอเด็กนี่...

“นั่นสิ แม่ก็ว่าจะถามอยู่เหมือนกัน ไม่มีคนที่สนใจหรอลูก?” คุณนายอี ถามต่อทำไมเนี้ย ผมมองพี่ซองกยู รอลุ้นคำตอบ ทำไมต้องใจเต้นด้วยเนี้ย

“ก็...มีคนที่สนใจอยู่ครับ แต่ไม่รู้เขาจะชอบผมหรือเปล่า” โง่ย!!! ทำไมต้องยิ้มแบบน้านนนนน ไม่ทนนะ ไม่ทน แต่เอ๊ะ! มีคนที่สนใจอยู่ ง่ะ ทำไมรู้สึกหวิวๆ

หลังมื้ออาหารทุกคนก็แยกย้ายกัน พ่อกับแม่ผมขึ้นข้างบนไปแล้ว พี่โฮวอนกับพี่ซองกยู อยู่ที่สวนหลังบ้าน ไอเจ้าน้องชายตัวแสบแอบไปคุยโทรศัพท์อยู่ที่ห้อง แสดงว่าแอบมีแฟน พี่โฮวอนรู้ตายแน่ ส่วนผม วันนี้เป็นเวรล้างจาน เลยยืนขาแข็งล้างอยู่คนเดียว ไปเจ้าตัวแสบมันหนีไม่ช่วยเลย ฮือ TT

“พี่ช่วยนะ” ผมหันไปตามเสียงที่อยู่ด้านหลัง พี่ซองกยูยิ้มแบบตาปิด ทั้งๆที่ตาก็ไม่ค่อยจะมี แต่แบบยิ้มนั้นทำให้ผมแทบละลายเลยล่ะครับ ฮรอลลลลล ใจเต้นอีกแล้ว ใครก็ได้เอาพี่ซองกยูไปเก็บทีครับ ผมจะตายอยู่แล้ว >//////<

“ม...ไม่เป็นไรครับ จะเสร็จอยู่แล้ว” ผมตอบแบบไม่ได้หันหน้าไปโดยตรง เขินอ่ะ >/////<

“วันหยุดยาวที่จะถึงนี้ว่างมั้ย?” พี่ซองกยูเขาถามผมใช่ไหมครับ TT

“ห๊ะ! อ่ะ อ่อ วะ...ว่างครับ ไม่ได้ไปไหนครับ” งื้อ ทำไมเขิน >////<

“ไปสวนสนุกกัน เห็นโฮวอนบอกน้องยอลอยากไป” O_0 ผมได้ยินอะไรผิดไปใช่มั้ย พี่ซองกยูชวนไปเที๊ยววววว

“ครับ? พี่กยู เอ้ย! พี่ซองกยูชวนน้องยอล เอ้ย! ผมหรอครับ” โอ้ย!!!! เกินคำว่าประหม่า

“ฮ่า ฮ่า เรียกแทนตัวเองแบบนั้นก็ได้ครับ น่ารักดี แล้วก็เรียกพี่ว่าพี่กยู เฉยๆก็ได้ครับ จะได้สนิทๆกัน ^^” โง่ย! อย่ายิ้มแบบเน้ น้องยอลจะไม่ทนนะ TT

“พี่โฮวอนกับน้องจงก็ไปด้วยใช่ไหมครับ?” ถามไปงั้นแหละ ใจจริงก็อยากไปสองคนงี้

“หวงน้องขนาดนี้ ไม่ไปก็บ้าแล้วล่ะ 5555+” ผมกับพี่กยูขำกันใหญ่เลยครับ พี่เขาพูดถูกมากๆเลย 5555+

“อะ แฮ่ม หัวเราะอะไรกัน นินทาฉันหรือไง?” นั่นไง ตายยากจริงพี่ชายผม พูดปุ๊ป มาปั๊ป น่านิ่วคิ้วขมวดเชียว 555+

“ป่าวนินทา แค่พูดความจริง เนอะ น้องยอลเนอะ” นั่น หาพวกเชียว มีมานง มาเนอะ แล้วทำไมต้องมาโอบด้วยอ่า น้องยอลเขิน >/////<

“ไอกยู มึงมาเรียกน้องยอลแบบนี้ได้ไง ห้ามเรียกเว้ย ที่บ้านนี้เรียกแบบนี้ได้เท่านั้น ห้ามๆ แล้วมือ มือน่ะมือ มึงไม่ต้องมาโอบไหลน้องกูเลย ออกไปห่างๆด้วย” ให้ตายสิ ผมจะตายแล้วครับ รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก พี่กยูอย่ามาใกล้นักได้มั้ย อย่ามาทำให้ใจผมสั่นอย่างนั้นสิ >////<

“โอเค กูไปก็ได้ แล้วเจอกันนะ น้องยอล ^^” พี่กยูบอกเสียงเอื่อมๆกับพี่โฮวอน แต่ประโยคหลังหันมาพูดกับผม โอ้ย! อยากจะบ้า

“เอ้า! ไอนี่ บอกว่าอย่าเรียก ไปเลยไป๊” พี่โฮวอนดูอารมณ์เสียมากเลยครับ 555+ เหมือนตอนที่มีคนมาจีบน้องจงเลย แต่เอ๊ะ! พี่โฮวอนหวงผม แสดงว่าพี่กยูจะจีบผมใช่ไหมครับ ฮือ อย่าให้ดีใจเก้อนะ TT

“น้องยอล ขึ้นไปบนห้องเลยนะ มึงยังไม่ไปอีกหรอ ยังจะอยู่อีก ไอนี่นิ” เสียงโวยวายของพี่โฮวอนยังดังต่อเนื่องครับ ฮ่า

“เออๆ ไปและๆ เจอกันเพื่อน”

หลังจากนั้นผมก็เจอพี่กยูแทบทุกวัน พูดคุยกันบ้าง แต่ผมก็ยังเขินๆอยู่เหมือนเดิม พี่โฮวอนก็จะมาขัดไม่ให้พี่กยูใกล้ผม มันตลกมากเลยฮะ เหมือนตอนกันท่าพวกที่มาจีบน้องจงเลย แต่เคสผมคงไม่เหมือนน้องจง เพราะผมไม่เคยมีใครมาจีบเลย พี่กยูอาจจะมาคุยเฉยๆ ไม่ได้จีบก็ได้นินะ TT

>>>>วันหยุดยาว<<<<

“เย้! ไม่ได้มาตั้งนาน ครั้งนี้จะเล่นให้ครบเล้ย” เจ้าตัวเล็กกระโดด โลดเต้นเป็นเด็กน้อยเลยครับ แล้วทำไมผมต้องกระโดดตามเจ้าเด็กนี่ด้วย =..=

“พอเลยทั้งสองคนนั้นแหละ โตจะตายอยู่และ ยังมากระโดดเป็นเด็ก 4-5 ขวบไปได้” พี่โฮวอนทำเสียงดุ แต่ไม่ได้จริงจังอะไร

“โธ่พี่โฮวอน นานจะได้มาสักที ขอเป็นเด็กสักวันนะ นะนะ” ผมไปจับแขนพี่โฮวอน ทำสายตาปริบๆ ออดอ้อนให้เห็นใจ ซองจงก็ช่วยจับเขย่าอีกข้าง ให้มันรู้ไปว่าจะไม่ให้ 555+

“ไอโฮ สวนสนุกนะเว้ย ไม่ใช่วัด จะได้เรียบร้อยอ่ะ 5555+” พี่กยูพูดฮามากครับ พวกเราก็เลยหัวเราะ แต่พี่โฮวอนนี่สิ

“ไอแป๊ะตาตี่ มึงชอบให้ท้าย เดี๋ยวน้องกูเสียคน”พี่โฮวอนไม่ยอมเถียงใหญ่เลย

“เสียคนอะไรวะ มึงนี่พูดไม่รู้เรื่อง ปะ เด็กๆ ไปเล่นกัน ปล่อยไอแก่โฮวอนตีนมันอยู่คนเดียวตรงนี้แหละ” พี่กยูพูดเสียงเอือมๆกับพี่โฮวอนแล้วก็หันมันจับไหล่ให้ผมหันไปอีกทาง แล้วก็โอบเดินไป เขินเป็นบ้า

“เฮ้ย! รอกูด้วยใครจะปล่อยให้แป๊ะตาตี่ไม่แต๊ะอั๋งน้องกู มึงถอยไปเลย อย่าๆ อย่ามาเนียน” พี่โฮวอนรีบวิ่ง จับแยกพี่กยูออกจากพวกเรา2คน

“ไอบ้า ทำเป็นหวง หึ” พี่กยูพูดยิ้มๆ สายตาก็มองมาที่ผม นี่ผมไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ยครับ

>>>>เขาวงกต<<<<

“พี่โฮวอนๆ เขาวงกตๆ ไปเล่นกันเหอะ” ซองจงเขย่าแขนพี่โฮวอนอย่างกระตือรือร้น

“ไปเล่นกันเหอะมึง แบ่งเป็นดีมะ ฝั่งละสองคน ใครออกมาทีหลังแพ้ เลี้ยงข้าว โอเคมั้ย?” พี่กยูเสนอ พี่โฮวอนขมวดคิ้วชั่งใจอยู่สักครู่ก็ได้คำตอบ

“ก็ได้ มึงแพ้กูแน่ไอแป๊ะ หึ” ผมเห็นรังสีอำมหิตมาจากทั้งสอง งานนี้มีตายแน่ครับ TT

“แล้วจะแบ่งยังไง? เป่ายิงฉุบ?” ผมถาม

“น้องจงจะไปกับพี่โฮวอน พี่ซองกยูก็ไปกับพี่น้องยอล โอเค ได้คู่และ ไปกันเลย” ...ไอเด็กบ้า พูดเอง เออเองหมดเลยครับ

“งั้นตกลงตามนี้” พี่กยูเสริม เอ้าเฮ้ย ไม่ถามความเห็นผมเลยหรอ

“แล้วทำไมมึงต้องไปกับซองยอลด้วย?” พี่โฮวอนพูดได้ดี แต่เอ๊ะ! ผมต้องไปกับพี่กยู? O.0

“เอ้า! ก็น้องจงเลือก งั้นมึงไปกับน้องยอล แล้วน้องจงไปกับกู มึงโอเคมั้ยล่ะ?” พี่กยูจ้องพี่โฮวอนอย่างไม่ยอม พี่โฮวอนครุ่นคิดหนัก เหมือนจะไปสอบเลือกตั้งซะงั้น

“เออๆ กูไปกับน้องจง แต่มึงห้ามเต๊าะน้องกูนะ ไม่งั้นมึงตายแน่” พี่โฮวอนชี้หน้าคาดโทษ ฮรอลลลล

“เออๆ ไปๆ แยกซ้ายขวา เตรียมตัว เริ่ม!” พี่กยูบอกให้แยก แล้วก็เริ่มเลย พี่โฮวอนกับน้องจงไปทางซ้าย ส่วนผมกับพี่กยูไปทางขวา แต่เดินไม่ถึงสิบเก้า พี่กยูก็ดึงมือผมให้เดินย้อนกลับมาจุดเริ่มต้น แล้วพาวิ่งออกมาทันที ผมตกใจทำอะไรไม่ถูกได้แต่ร้องบอกให้หยุด แต่ก็ไม่เป็นผล เลยได้แต่วิ่งๆตามมา จนมาถึงชิงช้าสวรรค์

แฮ่ก แฮ่ก

“วู้! เหนื่อย แต่สนุกดีแฮะ 555+” พี่กยูหัวเราะ ผมล่ะไม่เข้าใจเขาจริงๆ

“วิ่งหนีมาทำไมฮะ แล้วพี่โฮวอนกับน้องจง ล่ะ...” ผมพูดยังไม่ทันจบพี่กยูก็ดึงมือผมพาขึ้นชิงช้าสวรรค์

“อ้า! อากาศบนนี้ดีจังเลยนะ ได้ดูวิวสวยๆ กับน้องยอล เป็นอะไรที่ดีมากๆเลยล่ะ ^^” ผมได้แต่กุมมือกันไว้ ไม่ได้มองหน้าคนพูดเลยสักนิด ได้แต่คิดไปต่างๆ นานา ใจนึงก็แอบดีใจที่ได้มากับพี่กยูสองคน แต่อีกใจก็กลัวพี่โฮวอนจะห่วง

“น้องยอล ไม่สนุกหรอ? พี่พาไปเล่นอย่างอื่น...”

“พี่กยู ทำแบบนี้ทำไมครับ พาออกมาแบบนี้ พี่โฮวอนจะโกธรเอานะครับ” ผมไม่รู้ว่าผมแสดงสีหน้า ท่าทางแบบไหน พี่กยูนิ่งไปเลย

“พี่ขอโทษนะ พี่ก็แค่อยากมาเที่ยวกับน้องยอล พี่ไม่คิดว่าน้องยอลจะโกธร” เสียงพี่กยูดูตัดพ้อมาก ก้มหน้า มือประสานกันอยู่ที่หน้าตัก

“น้องยอลไม่ได้โกธรฮะ แค่กลัวพี่โฮวอนจะว่า และก็ไม่อยากคิดอะไรไกลมากกว่านี้” พูดเสียงเบาในช่วงท้าย ไม่รู้พี่กยูได้ยินหรือเปล่า แต่พี่เขามานั่งฝั่งเดียวกับ ผมจึงเงยหน้ามอง พี่กยูกุมมือผมไว้แล้วก็มองหน้าผม ผมรู้สึกว่าหน้าผมมันร้อนๆ ใจก็เต้นตึก ตัก ไม่รู้พี่กยูได้ยินมันมั้ย

“น้องยอล พี่ไม่รู้นะว่าน้องยอลคิดเหมือนพี่หรือเปล่า แต่พี่อยากบอกน้องยอลว่า พี่ชอบน้องยอล ไม่สิ ต้องบอกว่ารักเลยล่ะ ตอนแรกก็แค่ชอบ พอนานวันเข้า พี่ก็รู้ว่าพี่รักน้องยอล แต่ก็ไม่มีโอกาสได้คุยกันสักที แต่เพราะวันนั้น วันที่ทำให้พี่ได้รู้จัก และคุยกับน้องยอลอย่างเป็นทางการ ตลกดีนะว่ามั้ย” พี่กยูพูดดูมีความสุขมากเลยครับ ส่วนผมได้แต่อึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน

“อะไรนะครับ นี่มันเรื่องอะไร แล้วที่พี่กยูบอกมีคนที่สนใจอยู่แล้วล่ะครับ น้องยอลงงไปหมดแล้ว” ครับ งงครับ สับสนไปหมด

“อ่อ ฮ่า ฮ่า ก็หมายถึงน้องยอลนี่แหละ แล้วเรื่องมาเที่ยววันนี้ก็ต้องยกความดีความชอบให้น้องจง เพราะน้องจงเป็นคนวางแผน ^^” เหวอครับ เอ๋อไปเลย ไอเด็กบ้าวางแผน อิตานี่ก็นะ แต่ผมชอบ >/////<

“เดี๋ยวนะฮะ น้องยอลงง สับสนไปหมดแล้ว วางแผนอะไร คุยกันเมื่อไร ไปคุยกันตอนไหน” ผมรัวคำถามไม่หยุด

“ใจเย็นๆ ก็วันนั้นที่น้องยอลล้างจานไง น้องจงแอบไปคุยโทรศัพท์ใช่มั้ยล่ะ นั่นแหละ น้องจงคุยกับพี่ ไอโฮวอนไม่รู้เรื่องหรอก แต่ถ้ารู้ พี่ก็ไม่รู้จะเจอมันทำยังไงบ้างนี่สิ” พี่กยูสีหน้าหม่นลงเมื่อพูดถึงพี่โฮวอน

“ป่านี้คงรู้ โวยวายไปแล้วล่ะครับ กลับบ้านไปโดนเล่นงานแน่ ฮือTT” อี ซองยอลคนน่ารักอยากร้องไห้ เมื่อนึกหน้าพี่โฮวอนตอนองค์ลง TT

“พี่จะไม่ยอมให้มันทำอะไรน้องยอลแน่นอน เดี๋ยวพี่จัดการเอง เชื่อใจพี่นะครับ” โห พูดอย่างหล่ออะ พระเอกมาก

“ตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหม? จูบได้ปะ?” ถึงจะเหวอๆ แต่ผมก็ไม่ได้ตอบรับอะไร ก้มหน้าเขินๆ มันอายนี่ครับ ผมได้ยินเสียงพี่กยูหัวเราะ “หึ” สักพักก็รู้สึกถึงสัมผัสอ่อนนุ่มที่ริบฝีปาก พี่กยูทำแค่ทาบจูบไว้แค่นั้น ไม่ได้ลุกล้ำอะไร ค้างไว้สักครู่จึงผละออกมา

“วันนี้ขอแค่นี้ก่อน ผ่านไอโฮวอนตีนเมื่อไรค่อยจัดหนัก” โว๊ะ ดูเขาพูดเข้า

“บ้า พูดอะไรก็ไม่รู้” เขินครับเขิน แดงทั้งตัวแล้วมั้งครับนี่ พี่กยูหัวเราะแล้วก็กอดผมเอาไว้ รู้สึกดีจริงๆครับ ด่านบอกรักก็ได้ผ่านไปอย่างสวยงาม เหลือแต่ด่านพี่ชายคนโหดนี่แหละ จะทำยังไงดี ฮือ TT

>>>>เขาวงกต<<<<

แฮ่ก แฮ่ก

สายตาพี่โฮวอนตอนออกมาจากเขาวงกต มองมาที่มือของผมกับพี่กยู ผมเห็นสายตาแบบนั้นยิ่งบีบมือพี่กยูแรงขึ้น เขาคงรู้ว่าผมกำลังคิดหนัก เลยหันไปคุยกับพี่โฮวอน

“ไอโฮ กูมีเรื่อง...” พี่กยูพูดยังไม่ทันจบ ระเบิดลูกใหญ่จากพี่โฮวอนก็ลงฮะ ฮือ TT ตายแน่ อี ซองยอลตายแน่

“ไอเห้...มึงออกมาก่อนกูได้ไง ทางออกแม่งก็ไม่รู้อยู่ไหน ใครแม่งกรี้ดนักหนาก็ไม่รู้ หงุดหงิดชิป... แล้วทำไมมึงไม่มีเหงื่อเลยวะ มึงหาทางออกได้ไงวะ” พี่โฮวอนระเบิดรุ่นแรงมากครับ แต่ไม่ใช่เรื่องผมกับพี่กยู ผมมองหน้าน้องจง แล้วก็หันมามองพี่กยู พี่โฮวอนมองมาพอดี...

“แล้วทำไมมึงต้องจับมือน้องกูด้วย ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ” ครั้งนี้นิวเครียลงเลยครับ ประชากรตายกันเรียบ

“กูมีเรื่องจะบอกมึง ไปหาที่คุยกัน” พี่กยูพูดอย่างใจเย็น

“ไม่คง ไม่คุยอะไรทั้งนั้น น้องยอล น้องจงกลับบ้าน!!!” พี่โฮวอนเดินมากระชากมือผมออกจากพี่กยูแล้วพากลับทันที พี่กยูวิ่งตามออกมา

“ไอโฮ มึงฟังก็อธิบายก่อน กูขอโทษที่หลอกให้มึงเข้าไปในนั้น กูอยากมีเวลาคุยกับน้องยอล มึงไม่เว้นช่องให้คุยเลยนี่หว่า กูเลยต้องใช้วิธีนี้ กูชอบน้องมึงจริงๆนะ กูให้มึงต่อยกูก็ได้ อะ เอาเลย” พี่กยูพูดเสร็จก็ยื่นหน้าให้พี่โฮวอนต่อย พี่โฮวอยกหมัดจะต่อย แต่ก็ไม่ได้ทำ

“เชี้ย กูรู้อยู่แล้วแหละว่ามึงชอบน้องกู ก็น่าจะบอกดีดี แม่ง ให้กูไปอยู่ในนั้นตั้งนาน มัยมึงไม่เอากูไปมัดไว้กับสิงโตเลยล่ะสัส แม่ง ปวดเหยี่ยวจะตาย กว่าจะออกมาได้ เออๆ ก็ยอมให้ก็ได้ เห็นว่าเป็นมึงหรอก ถ้าเป็นคนอื่น กูกระทืบตายไปนานและ โอ้ย! ร้อน หงุดหงิด หิว ไปกลับ” ระเบิดลงแล้วก็พาลหาของกิน นี่แหละคือพี่โฮวอน ผมหันมองพี่กยูที่มองผมอยู่ก่อนแล้ว เราจับมือเดินไปด้วย แต่พี่โฮวอนก็ยังมาแขวะอยู่

“มือน่ะ ไม่ต้องจับกันแน่ะขนาดนั้นก็ได้ น้องกูไม่หนีมึงไปไหนหรอก ไอแป๊ะตาตี่” กวนจริงๆ พี่ใครเนี้ย พี่กยูแกล้งทำไปถีบพี่โฮวอนแล้วกระชับมือผมแน่นกว่าเดิม คงแกล้งพี่โฮวอน แล้วพวกเราก็หัวเราะอย่างสนุกสนาน จนขับรถมาถึงบ้าน พี่โฮวอน น้องจง รีบขึ้นห้องอย่างรวดเร็ว เหลือแค่ผมที่ยังอยู่ห้องนั่งเล่นกับพี่กยู

“อยู่ทานข้าวเย็นก่อนมั้ยครับ?” ผมถาม ขณะพี่กยูกำลังจะเดินออกไป พี่กยูหันกลับมาแล้วยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย เขาจับหน้าผมแล้วทาบจูบ ผมตกใจเผลอเผยอปาก ทำให้ลิ้มพี่กยูเข้ามาในปากผม ลิ้นชื้นกระหวัดเกี่ยวไปมา จูบดูดดื่มแต่อ่อนโยน ผมเริ่มหายใจไม่ออกเลยทุบอกพี่กยูเบาๆ พี่กยูถอนจูบออก แต่ยังคลอเคลียอยู่

“หมัดจำไว้ก่อนนะ^^” พี่กยูพูดเสร็จก็แตะจูบเบาๆแล้วหันกลับไป ผมไม่รู้ว่าผมยืนยิ้มนานเท่าไร จนได้ยินเสียงพี่ชายสุดที่รักนั่นแหละครับ ถึงได้สติคืนมา

“หึ พอมีแฟนก็ลืมพี่ชายเลยนะ ใช่สิ ใครมันจะไปหล่อ ขาว ตี๋ เหมือนไอกยูล่ะ มันน่าน้อยใจนัก น้องรักปันใจให้ชายอื่น” โอ้โห พี่ชายผม เชื่อเขาเลยแฮะ

“ใครจะกล้ารักคนอื่นมากกว่าพี่ชายสุดหล่อคนนี้ล่ะ น้องยอลรักพี่โฮวอนนะ” ผมเข้าไปกอดอ้อนๆเหมือนอย่างที่เคยทำ

“อ่ะ แฮ่ม อะไร รักกันอยู่สองคนได้ไง แล้วไม่รักน้องจงหรอ ฮึ๋ย!” ตัวแสบทำเป็นงอน

“รักหมดแหละ เรามีกันสามคนพี่น้องนินะ รักๆ รักพี่โฮวอน และก็น้องจงมากๆ มากๆๆๆๆ แต่ตอนนี้เพิ่มพี่กยูอีกคนนะ คิกคิก” ผมพูดเสร็จก็โดนมะเหงกจากพี่โฮวอน1ที แล้วพวกเราก็หัวเราะ กอดกัน มีความสุขมากๆเลยครับ

และแล้วเรื่องราวความรักของผม ก็จบอย่างสวยงาม จากคนที่แอบรัก กลายมาเป็นคนรักกัน มันช่างมีความสุขอะไรเช่นนี้ แล้วคุณล่ะ เคยแอบรัก หรือเคยบอกรักคนที่คุณรักแล้วหรือยัง รีบๆบอกนะครับ เดี๋ยวจะน้อยหน้าผม คิกคิก

>>>End<<<

O W E N TM.